Mundikat
Onderstaand het artikel wat gepubliceerd is in Mundikat Magazine nummer 5 van 2011
Vanuit de kat gezien.
Al 14 jaar woon ik bij mijn baasje Klaas en Mary-Rose in Apeldoorn.
Nou moet ik even vertellen dat het geweldig is om bij hun te wonen. Ik kan namelijk de hele dag naar mijn evenbeeld kijken. Ze hebben namelijk een huis vol met katten. Nee… geen echte katten. Daar ben ik de enige van in hun huis. Nee, ze hebben een huis vol met kattenbeeldjes en katten gebruiksvoorwerpen. Echt van broodrooster tot briefopener. Van wc-papierhanger tot tuinbank. Werkelijk overal kom je ze tegen. Van de kamer tot de slaapkamer, de gang en zelfs het toilet staat vol met evenbeelden van mij. Maar ook als ik in de tuin mag lopen vind ik gelukkig al mijn evenbeelden. Zo gezellig allemaal. Echt heel veel schik heb ik hier.
Mijn baasjes zijn in 1996 begonnen met het verzamelen van kattenspullen toen ze in Engeland een kattenmuseum bezochten. Dit vonden ze zo te gek om te zien dat ze zelf ook steeds meer spulletjes gingen verzamelen. Het begon met beeldjes, maar tegen de tijd dat hun huis hier al aardig gevuld mee raakte begonnen ze met het sparen van gebruiksvoorwerpen in een kattenvorm. Nooit geweten dat mijn soortgenoten zo goed model konden staan voor zoveel verschillende gebruiksvoorwerpen. Ja, eigenlijk doet dat mij wel wat, om te weten dat ik en mijn soortgenoten toch zoveel in de belangstelling kunnen staan. Dit betekent natuurlijk ook dat ze mij graag zien.
Maar nu het huis van mijn baasjes toch wel een beetje overvol begint te raken willen ze graag een eigen kattenmuseum gaan beginnen. Natuurlijk is het veel werk om dit op te kunnen richten. Ze moeten aan zoveel dingen denken, maar gelukkig vergeten ze mij daarbij nooit.
Ik krijg gelukkig nog steeds even veel aandacht van ze. Terwijl ze toch druk in de weer zijn om alles voor dit kattenmuseum te kunnen regelen. Om hun een klein te helpen vraag ik u of u soms nog kattenspulletjes hebt die in het museum mogen staan. Natuurlijk spulletjes die u hun wilt schenken. Waar u toch niets meer mee doet en die nog te goed zijn om weggegooid te worden. Ook hebben ze sponsoren nodig om hun droom te verwezenlijken, en er moet natuurlijk een ruimte komen om hun spulletjes tentoon te kunnen stellen. Het liefst natuurlijk een vaste ruimte die inderdaad de functie van een museum kan gaan vervullen, maar voorlopig is elke (tijdelijke) expositieruimte welkom.
Bent u de grote kattenliefhebber die mijn baasjes met hun droom wil helpen. Neem dan contact met hun op. U maakt mij daar ook erg gelukkig mee want ondanks alle ontzettend leuke spulletjes in hun huis wil ik ook graag wel eens wat meer ruimte om eens lekker uitgebreid te kunnen gaan kroelen.
Van de meest tevreden kat ter wereld, Gizmo